今天是2024年6月29日 第26周 星期六

代人,时大变了。

我们生活在大地上,但我们的梦想超越天空。

“User:白龙/Sandbox”的版本间的差异

来自Akarin
跳到导航 跳到搜索
 
第1行: 第1行:
  落去
+
  粵以戊辰之年,建亥之月,大盜移國,{{ProperNoun|金陵}}瓦解。余乃竄身荒谷,公私塗炭。{{ProperNoun|華}}陽奔命,有去無歸,中興道消,窮於甲戌。三日哭於都亭,三年囚於別館。天道周星,物極不反。{{ProperNoun|傅燮}}之但悲身世,無所求生;{{ProperNoun|袁安}}之每念王室,自然流涕。昔{{ProperNoun|桓君山}}之志事,{{ProperNoun|杜元凱}}之生平,竝有著書,咸能自序。{{ProperNoun|潘岳}}之文采,始述家風;{{ProperNoun|陸機}}之詞賦,先陳世德。{{ProperNoun|信}}年始二毛,即逢喪亂,藐是流離,至于暮齒。{{WavyBookMark|燕謌}}遠別,悲不自勝;{{ProperNoun|楚}}老相逢,泣將何及!畏南山之雨,忽踐{{ProperNoun|秦}}庭;讓{{ProperNoun|東海}}之濱,遂{{另|飡|餐}}{{ProperNoun|周}}粟。{{ProperNoun|下亭}}漂泊,{{ProperNoun|{{另|高|臯}}橋}}羈旅,{{ProperNoun|楚}}歌非取樂之方,{{ProperNoun|魯}}酒無忘憂之用。追{{另|為|惟}}此賦,聊以記言,不無危苦之辭,惟以悲哀為主。
 +
 
 +
  日暮途遠,人間何世。將軍一去,大樹飄零;壯士不還,寒風蕭瑟。{{ProperNoun|荊}}璧睨柱,受連城而見欺;載書橫階,捧珠盤而不定。{{ProperNoun|鍾儀}}君子,入就南冠之囚;{{ProperNoun|季孫}}行人,留守{{ProperNoun|西河}}之館。{{ProperNoun|申包胥}}之頓地,碎之以首;{{ProperNoun|蔡威公之}}淚盡,加之以血。{{ProperNoun|釣臺}}移柳,非{{ProperNoun|玉關}}之可望;{{ProperNoun|華亭}}鶴唳,豈{{ProperNoun|河橋}}之可聞。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|孫策}}以天下為三分,眾{{另|裁|才|纔}}一旅;{{ProperNoun|項羽}}用江東之子弟,人惟八千。遂乃分裂山河,宰割天下。豈有百萬義師,一朝卷甲,芟夷斬伐,如草木焉?{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|淮}}無涯岸之阻,亭壁無藩籬之固。頭會箕斂者,合從締交;鉏耰棘矜者,因利乘便。將非江表王氣,終于三百年乎?是知并吞六合,不免{{ProperNoun|軹道}}之災;混一車書,無救{{ProperNoun|平陽}}之禍。嗚呼!山嶽崩頹,既履危亡之運;春秋迭代,必有去故之悲。天意人事, 以悽愴傷心者矣。況复舟檝路窮,星漢非乘槎可上;風飈道阻,{{ProperNoun|蓬萊}}無可到之期。窮者欲達其言,勞者須歌其事。{{ProperNoun|陸士衡}}聞而撫掌,是所甘心;{{ProperNoun|張平子}}見而陋之,固其宜矣。
 +
 
 +
-----
 +
 
 +
  我之掌庾承{{ProperNoun|周}},以世功而為族;經邦佐{{ProperNoun|漢}},用論道而當官。稟{{ProperNoun|嵩}}{{ProperNoun|華}}之玉石,潤{{ProperNoun|河}}{{ProperNoun|洛}}之波瀾。居負{{ProperNoun|洛}}而重世,邑臨河而晏安。逮{{ProperNoun|永嘉}}之艱虞,始中原之乏主。民枕倚於墻壁,路交橫於豺虎。值五馬之南奔,逢三星之東聚。彼凌江而建國,此播遷於吾祖。分{{ProperNoun|南陽}}而賜田,裂{{ProperNoun|東嶽}}而胙土。誅茅{{ProperNoun|宋玉}}之宅,穿徑{{ProperNoun|臨江}}之府。水木交運,山川崩竭。家有直道,人多全節。訓子見於純深,事君彰於義烈。{{ProperNoun|新野}}有生祠之廟,河南有胡書之碣。況乃{{ProperNoun|少微}}真人,天山逸民。階庭空谷,門巷蒲輪。移談講樹,就簡書筠。降生世德,載誕貞臣。文詞高於甲觀,模楷盛於{{ProperNoun|漳}}濱。嗟有道而無鳳,歎非時而有麟。既姦回之{{另|贔|奰}}{{另|匿|逆}},終不悅於仁人。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|王子}}濱{{ProperNoun|洛}}之歲,{{ProperNoun|蘭成}}射策之年,始含香於{{ProperNoun|建禮}},仍矯翼於{{ProperNoun|崇賢}}。游洊雷之講肆,齒明離之冑筵。既傾蠡而酌海,遂側管以窺天。方塘水白,釣渚池圓。侍戎韜於武帳,聽雅曲於文絃。乃解懸而通籍,遂崇文而會武。居笠轂而掌兵,出{{ProperNoun|蘭池}}而典午。論兵於{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|漢}}之君,拭玉於{{ProperNoun|西河}}之主。
 +
 
 +
  于時朝野歡娛,池臺鐘鼓。里為冠蓋,門成{{ProperNoun|鄒}}{{ProperNoun|魯}}。連茂苑於{{ProperNoun|海陵}},跨{{ProperNoun|橫塘}}於江浦。東門則鞭石成橋,南極則鑄銅為柱。樹則園植萬株,竹則家封千戶。西賮浮玉,南琛沒羽。{{ProperNoun|吳}}歈{{ProperNoun|越}}吟,{{ProperNoun|荊}}豔{{ProperNoun|楚}}舞。草木之遇陽春,魚龍之逢風雨。五十年中,江表無事。{{ProperNoun|王歙}}為和親之侯,{{ProperNoun|班超}}為定遠之使。{{ProperNoun|馬武}}無預於甲兵,{{ProperNoun|馮唐}}不論於將帥。豈知山嶽闇然,江湖潛沸。{{ProperNoun|漁陽}}有閭左戍卒,{{ProperNoun|離石}}有將兵都尉。
 +
 
 +
  天子方刪詩書,定禮樂。設{{ProperNoun|重雲}}之講,開士林之學。談劫燼之灰飛,辯常星之夜落。地平{{ProperNoun|魚齒}},城危獸角。臥刁斗於{{ProperNoun|滎陽}},絆龍媒於{{ProperNoun|平樂}}。宰衡以干戈為兒戲,縉紳以清談為廟略。乘漬水而膠船,馭奔駒以朽索。小人則將及水火,君子則方成猨鶴。弊箄不能救鹽池之鹹,阿膠不能止{{ProperNoun|黃河}}之濁。既而魴魚頳尾,四郊多壘。殿狎江鷗,宮鳴野雉。湛盧去國,艅艎失水。見被髮於{{ProperNoun|伊}}川,知百年而為戎矣。
 +
 
 +
  彼姦逆之熾盛,久遊魂而放命。大則有鯨有鯢,小則為梟為獍。負其牛羊之力,凶其水草之性。非玉燭之能調,豈璿璣之可正。值天下之無為,尚有欲於羈縻。飲其琉璃之酒,賞其虎豹之皮。見胡{{另|桐|柯}}於{{ProperNoun|大夏}},識鳥卵於{{ProperNoun|條支}}。豺牙密厲,虺毒潛吹。輕九鼎而欲問,聞三川而遂窺。
 +
 
 +
  始則王子召戎,姦臣介冑。既官政而離逿,遂師言而洩漏。望廷尉之逋囚,反{{ProperNoun|淮}}南之窮寇。飛{{ProperNoun|狄泉}}之蒼鳥,起{{ProperNoun|橫江}}之困獸。地則石鼓鳴山,天則金精動宿。北闕龍吟,東陵麟鬬。爾乃桀黠橫扇,憑陵畿甸。擁{{ProperNoun|狼望}}於黃圖,填{{ProperNoun|盧山}}於赤縣。青袍如草,白馬如練。天子履端廢朝,單于長圍高宴。兩觀當戟,千門受箭。白虹貫日,蒼鷹擊殿。競遭{{ProperNoun|夏臺}}之禍,遂視{{ProperNoun|堯城}}之變。官守無奔問之人,干戚非平戎之戰。{{ProperNoun|陶侃}}則空裝米船,{{ProperNoun|顧榮}}則虛搖羽扇。將軍死綏,路絕重圍。烽隨星落,書逐鳶飛。遂乃{{ProperNoun|韓}}分{{ProperNoun|趙}}裂,鼓臥旗折。失羣班馬,迷輪亂轍。猛士嬰城,謀臣卷舌。{{ProperNoun|昆陽}}之戰象走林,{{ProperNoun|常山}}之陣虵奔穴。五郡則兄弟相悲,三州則父子離別。
 +
 
 +
  護軍慷慨,忠能死節。三世為將,終於此滅。{{ProperNoun|濟陽}}忠壯,身參末將。兄弟三人,義聲俱唱。主辱臣死,名存身喪。狄人歸元,三軍悽愴。尚書多算,守備是長。雲梯可拒,地道能防。有{{ProperNoun|齊}}將之閉壁,無{{ProperNoun|燕}}師之臥墻。大事去矣,人之云亡。{{ProperNoun|申子}}奮發,勇氣咆勃。實總元戎,身先士卒。冑落{{ProperNoun|魚門}},兵填馬窟。屢犯通中,頻遭刮骨。功業夭枉,身名埋沒。或以隼翼鷃披,虎威狐假。霑漬鋒鏑,脂膏原野。兵弱虜彊,城孤氣寡。聞鶴唳而心驚,聽胡笳而淚下。據{{ProperNoun|神亭}}而亡戟,臨{{ProperNoun|橫江}}而棄馬。崩於{{ProperNoun|鉅鹿}}之沙,碎於{{ProperNoun|長平}}之瓦。於是桂林顛覆,長洲麋鹿。潰潰沸騰,茫茫慘黷。天地離阻,人神怨酷。{{ProperNoun|晉}}{{ProperNoun|鄭}}靡依,{{ProperNoun|魯}}{{ProperNoun|衞}}不睦。競動天關,爭回地軸。探雀鷇而未飽,待熊蹯而詎熟。乃有車側郭門,筋懸廟屋。鬼同{{ProperNoun|曹}}社之謀,人有{{ProperNoun|秦}}庭之哭。
 +
 
 +
  余乃假刻璽於關塞,稱使者之詶對。逢{{ProperNoun|鄂}}坂之譏嫌,值{{ProperNoun|耏門}}之征稅。乘白馬而不前,策青騾而轉礙。吹落葉之扁舟,飄長颿於上游。彼鋸牙而勾爪,又巡江而習流。排青龍之戰艦,鬬飛䴏之船樓。{{ProperNoun|張遼}}臨於{{ProperNoun|赤壁}},{{ProperNoun|王濬}}下於{{ProperNoun|巴}}丘。乍風驚而射火,或箭重而回舟。未辨聲於{{ProperNoun|黃蓋}},已先沈於{{ProperNoun|杜侯}}。落帆{{ProperNoun|黃鶴}}之浦,藏船{{ProperNoun|鸚鵡}}之洲。路已分於{{ProperNoun|湘}}{{ProperNoun|漢}},星猶看於{{ProperNoun|斗}}{{ProperNoun|牛}}。若乃{{ProperNoun|陰陵}}失路,{{ProperNoun|釣臺}}斜趣。望赤{{另|岸|壁}}而霑衣,艤{{ProperNoun|烏江}}而不度。{{ProperNoun|雷池}}柵浦,{{ProperNoun|鵲陵}}焚戍。旅舍無烟,巢禽失樹。謂{{ProperNoun|荊}}{{ProperNoun|衡}}之杞梓,庶{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|漢}}之可恃。{{ProperNoun|淮}}海{{ProperNoun|維揚}},三千餘里。過漂渚而寄食,托蘆中而度水。屆于七澤,濱于十死。嗟天保之未定,見殷憂之方始。本不達於危行,又無情於祿仕。謬掌衞於中軍,濫尸丞於御史。
 +
 
 +
  信生世等於{{ProperNoun|龍門}},辭親同於{{ProperNoun|河}}{{ProperNoun|洛}}。奉立身之遺訓,受成書之顧託。昔三世而無慙,今七葉而始落。泣風雨於梁山,惟枯魚之銜索。入欹斜之小徑,掩蓬藋之荒扉。就汀洲之杜若,待蘆葦之單衣。
 +
 
 +
  于時{{ProperNoun|西楚霸王}},劍及{{ProperNoun|繁陽}}。鏖兵金匱,校戰玉堂。蒼鷹赤雀,鐵舳牙檣。沈白馬而誓眾,負黃龍而度{{ProperNoun|湘}}。海潮迎艦,江萍送王。戎車屯于{{ProperNoun|石城}},戈船掩乎{{ProperNoun|淮泗}}。諸侯則{{ProperNoun|鄭伯}}前驅,盟主則{{ProperNoun|荀罃}}暮至。剖巢燻穴,奔魑走魅。埋{{ProperNoun|長狄}}於{{ProperNoun|駒門}},斬{{ProperNoun|蚩尤}}於{{ProperNoun|中冀}}。然腹為燈,飲頭為器。直虹貫壘,長星屬地。昔之虎據龍盤,加以黃旗紫氣,莫不隨狐兔而窟穴,與風塵而殄瘁。
 +
 
 +
  西瞻{{ProperNoun|博望}},北臨{{ProperNoun|玄圃}}。月榭風臺,池平樹古。倚弓於玉女牕扉,繫馬於鳳凰樓柱。{{ProperNoun|仁壽}}之鏡徒懸,{{ProperNoun|茂陵}}之書空聚。若夫立德立言,謨明夤亮。聲超於繫表,道高於{{ProperNoun|河上}}。既不遇於{{ProperNoun|浮丘}},遂無言於{{ProperNoun|師曠}}。指愛子而託人,知西陵而誰望。非無北闕之兵,猶有雲臺之仗。司徒之表裏經綸,{{ProperNoun|狐偃}}之惟王實勤。橫琱戈而對霸主,執金鼓而問賊臣。平{{ProperNoun|吳}}之功,壯於{{ProperNoun|杜元凱}};王室是賴,深於{{ProperNoun|溫太真}}。始則地名{{ProperNoun|全節}},終以山稱{{ProperNoun|枉人}}。{{ProperNoun|南陽}}校書,去之已遠。{{ProperNoun|上蔡}}逐獵,知之 晚。鎮北之負譽矜前,風飈懍然。水神遭箭,山靈見鞭。是以蟄熊傷馬,浮蛟沒船。才子并命,俱非百年。
 +
 
 +
  中宗之夷凶靜亂,大雪冤恥。去{{ProperNoun|代}}邸而承基,遷{{ProperNoun|唐}}郊而纂祀。反舊章於{{ProperNoun|司隸}},歸餘風於{{ProperNoun|正始}}。沉猜則方逞其欲,藏疾則自矜於己。天下之事沒焉,諸侯之心搖矣。既而{{ProperNoun|齊}}交北絕,{{ProperNoun|秦}}患西起。況背關而懷{{ProperNoun|楚}},異端委而開{{ProperNoun|吳}}。驅{{ProperNoun|綠林}}之散卒,拒{{ProperNoun|驪山}}之叛徒。營軍梁{{ProperNoun|溠}},蒐乘{{ProperNoun|巴}}{{ProperNoun|渝}}。問諸淫昏之鬼,求諸厭劾之巫。{{ProperNoun|荊門}}遭{{ProperNoun|廩延}}之戮,{{ProperNoun|夏{{另|首|口}}}}濫{{ProperNoun|逵泉}}之誅。蔑因親於教愛,忍和樂於彎弧。慨無謀於肉食,非所望於論都。未深思於五難,先自擅於二端。登{{ProperNoun|陽城}}而避險,臥{{ProperNoun|{{另|底|砥}}柱}}而求安。既言多於忌刻,實志勇於刑殘。但坐觀於時變,本無情於急難。地為黑子,城猶彈丸。其怨則黷,其盟則寒。豈冤禽之能塞海,非愚叟之可移山。況以沴氣朝浮,妖精夜殞。赤鳥則三朝夾日,蒼雲則七重圍{{ProperNoun|軫}}。亡{{ProperNoun|吳}}之歲既窮,入{{ProperNoun|郢}}之年斯盡。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|周}}含{{ProperNoun|鄭}}怒,{{ProperNoun|楚}}結{{ProperNoun|秦}}冤。有南風之不競,值西鄰之責言。俄而梯衝亂舞,冀馬雲屯。棧{{ProperNoun|秦}}車於暢轂,沓{{ProperNoun|漢}}鼓於{{ProperNoun|雷門}}。下{{ProperNoun|陳倉}}而連弩,度{{ProperNoun|臨晉}}而橫船。雖復{{ProperNoun|楚}}有七澤,人稱三戶。箭不麗於六麋,雷無驚於九虎。辭{{ProperNoun|洞庭}}兮 木,去{{ProperNoun|涔陽}}兮極浦。熾火兮焚旗,貞風兮害蠱。乃使玉軸揚灰,龍文斫柱。{{ProperNoun|下江}}餘城,{{ProperNoun|長林}}故營。徒思箝馬之秣,未見燒牛之兵。{{ProperNoun|章曼支}}以轂走,{{ProperNoun|宮之奇}}以族行。河無冰而馬度,關未曉而雞鳴。忠臣解骨,君子吞聲。{{ProperNoun|章華}}望祭之所,{{ProperNoun|雲夢}}偽遊之地。荒谷縊於莫敖,{{ProperNoun|冶父}}囚乎羣帥。{{ProperNoun|硎阱}}摺拉,鷹鸇批㩌。冤霜夏零,憤泉秋沸。城崩{{ProperNoun|杞}}婦之哭,竹染{{ProperNoun|湘}}妃之淚。
 +
 
 +
  水毒{{ProperNoun|秦}}{{ProperNoun|涇}},山高{{ProperNoun|趙}}{{ProperNoun|陘}}。十里五里,長亭短亭。饑隨蟄䴏,闇逐流螢。{{ProperNoun|秦}}中水黑,關上泥青。于時瓦解冰泮,風飛電散。渾然千里,{{ProperNoun|淄}}{{ProperNoun|澠}}一亂。雪暗如沙,冰橫似岸。逢赴{{ProperNoun|洛}}之{{ProperNoun|陸機}},見離家之{{ProperNoun|王粲}}。莫不聞隴水而掩泣,向關山而長歎。況復君在{{ProperNoun|交河}},妾在清波。石望夫而逾遠,山望子而逾多。才人之憶{{ProperNoun|代郡}},公主之去{{ProperNoun|清河}}。{{ProperNoun|栩陽}}亭有離別之賦,{{ProperNoun|臨江王}}有愁思之歌。別有飄颻{{ProperNoun|武威}},羈旅{{ProperNoun|金微}}。{{ProperNoun|班超}}生而望反,{{ProperNoun|溫序}}死而思歸。{{ProperNoun|李陵}}之雙鳬永 ,{{ProperNoun|蘇武}}之一鴈空飛。
 +
 
 +
  昔{{ProperNoun|江陵}}之中否,乃金陵之禍始。雖借人之外力,實蕭墻之內起。撥亂之主忽焉,中興之宗不祀。伯兮叔兮,同見戮於猶子。{{ProperNoun|荊山}}鵲飛而玉碎,{{ProperNoun|隨}}岸虵生而珠死。鬼火亂於{{ProperNoun|平林}},殤魂驚於{{ProperNoun|新市}}。{{ProperNoun|梁}}故{{ProperNoun|豐}}徙,{{ProperNoun|楚}}實{{ProperNoun|秦}}亡。不有所廢,其何以昌。{{ProperNoun|有媯}}之後,遂育于{{ProperNoun|姜}}。輸我神器,居為讓王。天地之大德曰生,聖人之大寶曰位。用無賴之子孫,舉江東而全棄。惜天下之一家,遭東南之反氣。以{{ProperNoun|鶉首}}而賜{{ProperNoun|秦}},天何為而此醉!
 +
 
 +
  且夫天道回旋,民生預焉。余烈祖於{{ProperNoun|西晉}},始流播於東川。洎余身而七葉,又遭時而北遷。提挈老幼,關河累年。死生契闊,不可問天。況復零落將盡,靈光巍然。日窮于紀,歲將復始。逼切危慮,端憂暮齒。踐{{ProperNoun|長樂}}之神臯,望{{ProperNoun|宣平}}之貴里。{{ProperNoun|渭水}}貫於天門,{{ProperNoun|驪山}}回於地市。幕府大將軍之愛客,丞相平津侯之待士。見鐘鼎於{{ProperNoun|金}}、{{ProperNoun|張}},聞絃謌於{{ProperNoun|許}}、{{ProperNoun|史}}。豈知{{ProperNoun|灞陵}}夜獵,猶是故時將軍;{{ProperNoun|咸陽}}布衣,非獨思歸王子。

2024年1月1日 (一) 23:04的最新版本

粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,Template:ProperNoun瓦解。余乃窜身荒谷,公私涂炭。Template:ProperNoun阳奔命,有去无归,中兴道消,穷于甲戌。三日哭于都亭,三年囚于别馆。天道周星,物极不反。Template:ProperNoun之但悲身世,无所求生;Template:ProperNoun之每念王室,自然流涕。昔Template:ProperNoun之志事,Template:ProperNoun之生平,并有著书,咸能自序。Template:ProperNoun之文采,始述家风;Template:ProperNoun之词赋,先陈世德。Template:ProperNoun年始二毛,即逢丧乱,藐是流离,至于暮齿。Template:WavyBookMark远别,悲不自胜;Template:ProperNoun老相逢,泣将何及!畏南山之雨,忽践Template:ProperNoun庭;让Template:ProperNoun之滨,遂Template:ProperNoun粟。Template:ProperNoun漂泊,Template:ProperNoun羁旅,Template:ProperNoun歌非取乐之方,Template:ProperNoun酒无忘忧之用。追此赋,聊以记言,不无危苦之辞,惟以悲哀为主。

  日暮途远,人间何世。将军一去,大树飘零;壮士不还,寒风萧瑟。Template:ProperNoun璧睨柱,受连城而见欺;载书横阶,捧珠盘而不定。Template:ProperNoun君子,入就南冠之囚;Template:ProperNoun行人,留守Template:ProperNoun之馆。Template:ProperNoun之顿地,碎之以首;Template:ProperNoun泪尽,加之以血。Template:ProperNoun移柳,非Template:ProperNoun之可望;Template:ProperNoun鹤唳,岂Template:ProperNoun之可闻。

  Template:ProperNoun以天下为三分,众一旅;Template:ProperNoun用江东之子弟,人惟八千。遂乃分裂山河,宰割天下。岂有百万义师,一朝卷甲,芟夷斩伐,如草木焉?Template:ProperNounTemplate:ProperNoun无涯岸之阻,亭壁无藩篱之固。头会箕敛者,合从缔交;𬬺耰棘矜者,因利乘便。将非江表王气,终于三百年乎?是知并吞六合,不免Template:ProperNoun之灾;混一车书,无救Template:ProperNoun之祸。呜呼!山岳崩颓,既履危亡之运;春秋迭代,必有去故之悲。天意人事,可以凄怆伤心者矣。况复舟檝路穷,星汉非乘槎可上;风飚道阻,Template:ProperNoun无可到之期。穷者欲达其言,劳者须歌其事。Template:ProperNoun闻而抚掌,是所甘心;Template:ProperNoun见而陋之,固其宜矣。


  我之掌庾承Template:ProperNoun,以世功而为族;经邦佐Template:ProperNoun,用论道而当官。禀Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之玉石,润Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之波澜。居负Template:ProperNoun而重世,邑临河而晏安。逮Template:ProperNoun之艰虞,始中原之乏主。民枕倚于墙壁,路交横于豺虎。值五马之南奔,逢三星之东聚。彼凌江而建国,此播迁于吾祖。分Template:ProperNoun而赐田,裂Template:ProperNoun而胙土。诛茅Template:ProperNoun之宅,穿径Template:ProperNoun之府。水木交运,山川崩竭。家有直道,人多全节。训子见于纯深,事君彰于义烈。Template:ProperNoun有生祠之庙,河南有胡书之碣。况乃Template:ProperNoun真人,天山逸民。阶庭空谷,门巷蒲轮。移谈讲树,就简书筠。降生世德,载诞贞臣。文词高于甲观,模楷盛于Template:ProperNoun滨。嗟有道而无凤,叹非时而有麟。既奸回之,终不悦于仁人。

  Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之岁,Template:ProperNoun射策之年,始含香于Template:ProperNoun,仍矫翼于Template:ProperNoun。游洊雷之讲肆,齿明离之胄筵。既倾蠡而酌海,遂侧管以窥天。方塘水白,钓渚池圆。侍戎韬于武帐,听雅曲于文弦。乃解悬而通籍,遂崇文而会武。居笠毂而掌兵,出Template:ProperNoun而典午。论兵于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之君,拭玉于Template:ProperNoun之主。

  于时朝野欢娱,池台钟鼓。里为冠盖,门成Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。连茂苑于Template:ProperNoun,跨Template:ProperNoun于江浦。东门则鞭石成桥,南极则铸铜为柱。树则园植万株,竹则家封千户。西賮浮玉,南琛没羽。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun吟,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun舞。草木之遇阳春,鱼龙之逢风雨。五十年中,江表无事。Template:ProperNoun为和亲之侯,Template:ProperNoun为定远之使。Template:ProperNoun无预于甲兵,Template:ProperNoun不论于将帅。岂知山岳暗然,江湖潜沸。Template:ProperNoun有闾左戍卒,Template:ProperNoun有将兵都尉。

  天子方删诗书,定礼乐。设Template:ProperNoun之讲,开士林之学。谈劫烬之灰飞,辩常星之夜落。地平Template:ProperNoun,城危兽角。卧刁斗于Template:ProperNoun,绊龙媒于Template:ProperNoun。宰衡以干戈为儿戏,缙绅以清谈为庙略。乘渍水而胶船,驭奔驹以朽索。小人则将及水火,君子则方成猿鹤。弊箄不能救盐池之咸,阿胶不能止Template:ProperNoun之浊。既而鲂鱼頳尾,四郊多垒。殿狎江鸥,宫鸣野雉。湛卢去国,艅艎失水。见被发于Template:ProperNoun川,知百年而为戎矣。

  彼奸逆之炽盛,久游魂而放命。大则有鲸有鲵,小则为枭为獍。负其牛羊之力,凶其水草之性。非玉烛之能调,岂璿玑之可正。值天下之无为,尚有欲于羁縻。饮其琉璃之酒,赏其虎豹之皮。见胡Template:ProperNoun,识鸟卵于Template:ProperNoun。豺牙密厉,虺毒潜吹。轻九鼎而欲问,闻三川而遂窥。

  始则王子召戎,奸臣介胄。既官政而离逿,遂师言而泄漏。望廷尉之逋囚,反Template:ProperNoun南之穷寇。飞Template:ProperNoun之苍鸟,起Template:ProperNoun之困兽。地则石鼓鸣山,天则金精动宿。北阙龙吟,东陵麟鬬。尔乃桀黠横扇,凭陵畿甸。拥Template:ProperNoun于黄图,填Template:ProperNoun于赤县。青袍如草,白马如练。天子履端废朝,单于长围高宴。两观当戟,千门受箭。白虹贯日,苍鹰击殿。竞遭Template:ProperNoun之祸,遂视Template:ProperNoun之变。官守无奔问之人,干戚非平戎之战。Template:ProperNoun则空装米船,Template:ProperNoun则虚摇羽扇。将军死绥,路绝重围。烽随星落,书逐鸢飞。遂乃Template:ProperNounTemplate:ProperNoun裂,鼓卧旗折。失群班马,迷轮乱辙。猛士婴城,谋臣卷舌。Template:ProperNoun之战象走林,Template:ProperNoun之阵虵奔穴。五郡则兄弟相悲,三州则父子离别。

  护军慷慨,忠能死节。三世为将,终于此灭。Template:ProperNoun忠壮,身参末将。兄弟三人,义声俱唱。主辱臣死,名存身丧。狄人归元,三军凄怆。尚书多算,守备是长。云梯可拒,地道能防。有Template:ProperNoun将之闭壁,无Template:ProperNoun师之卧墙。大事去矣,人之云亡。Template:ProperNoun奋发,勇气咆勃。实总元戎,身先士卒。胄落Template:ProperNoun,兵填马窟。屡犯通中,频遭刮骨。功业夭枉,身名埋没。或以隼翼鷃披,虎威狐假。霑渍锋镝,脂膏原野。兵弱虏彊,城孤气寡。闻鹤唳而心惊,听胡笳而泪下。据Template:ProperNoun而亡戟,临Template:ProperNoun而弃马。崩于Template:ProperNoun之沙,碎于Template:ProperNoun之瓦。于是桂林颠覆,长洲麋鹿。溃溃沸腾,茫茫惨黩。天地离阻,人神怨酷。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun靡依,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun不睦。竞动天关,争回地轴。探雀鷇而未饱,待熊蹯而讵熟。乃有车侧郭门,筋悬庙屋。鬼同Template:ProperNoun社之谋,人有Template:ProperNoun庭之哭。

  余乃假刻玺于关塞,称使者之酬对。逢Template:ProperNoun坂之讥嫌,值Template:ProperNoun之征税。乘白马而不前,策青骡而转碍。吹落叶之扁舟,飘长颿于上游。彼锯牙而勾爪,又巡江而习流。排青龙之战舰,鬬飞䴏之船楼。Template:ProperNoun临于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun下于Template:ProperNoun丘。乍风惊而射火,或箭重而回舟。未辨声于Template:ProperNoun,已先沈于Template:ProperNoun。落帆Template:ProperNoun之浦,藏船Template:ProperNoun之洲。路已分于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,星犹看于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。若乃Template:ProperNoun失路,Template:ProperNoun斜趣。望赤而霑衣,舣Template:ProperNoun而不度。Template:ProperNoun栅浦,Template:ProperNoun焚戍。旅舍无烟,巢禽失树。谓Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之杞梓,庶Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之可恃。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,三千余里。过漂渚而寄食,托芦中而度水。届于七泽,滨于十死。嗟天保之未定,见殷忧之方始。本不达于危行,又无情于禄仕。谬掌卫于中军,滥尸丞于御史。

  信生世等于Template:ProperNoun,辞亲同于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。奉立身之遗训,受成书之顾托。昔三世而无惭,今七叶而始落。泣风雨于梁山,惟枯鱼之衔索。入欹斜之小径,掩蓬藋之荒扉。就汀洲之杜若,待芦苇之单衣。

  于时Template:ProperNoun,剑及Template:ProperNoun。鏖兵金匮,校战玉堂。苍鹰赤雀,铁舳牙樯。沈白马而誓众,负黄龙而度Template:ProperNoun。海潮迎舰,江萍送王。戎车屯于Template:ProperNoun,戈船掩乎Template:ProperNoun。诸侯则Template:ProperNoun前驱,盟主则Template:ProperNoun暮至。剖巢熏穴,奔魑走魅。埋Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,斩Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。然腹为灯,饮头为器。直虹贯垒,长星属地。昔之虎据龙盘,加以黄旗紫气,莫不随狐兔而窟穴,与风尘而殄瘁。

  西瞻Template:ProperNoun,北临Template:ProperNoun。月榭风台,池平树古。倚弓于玉女窗扉,系马于凤凰楼柱。Template:ProperNoun之镜徒悬,Template:ProperNoun之书空聚。若夫立德立言,谟明夤亮。声超于系表,道高于Template:ProperNoun。既不遇于Template:ProperNoun,遂无言于Template:ProperNoun。指爱子而托人,知西陵而谁望。非无北阙之兵,犹有云台之仗。司徒之表里经纶,Template:ProperNoun之惟王实勤。横雕戈而对霸主,执金鼓而问贼臣。平Template:ProperNoun之功,壮于Template:ProperNoun;王室是赖,深于Template:ProperNoun。始则地名Template:ProperNoun,终以山称Template:ProperNounTemplate:ProperNoun校书,去之已远。Template:ProperNoun逐猎,知之何晚。镇北之负誉矜前,风飚懔然。水神遭箭,山灵见鞭。是以蛰熊伤马,浮蛟没船。才子并命,俱非百年。

  中宗之夷凶静乱,大雪冤耻。去Template:ProperNoun邸而承基,迁Template:ProperNoun郊而纂祀。反旧章于Template:ProperNoun,归余风于Template:ProperNoun。沉猜则方逞其欲,藏疾则自矜于己。天下之事没焉,诸侯之心摇矣。既而Template:ProperNoun交北绝,Template:ProperNoun患西起。况背关而怀Template:ProperNoun,异端委而开Template:ProperNoun。驱Template:ProperNoun之散卒,拒Template:ProperNoun之叛徒。营军梁Template:ProperNoun,蒐乘Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。问诸淫昏之鬼,求诸厌劾之巫。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之戮,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之诛。蔑因亲于教爱,忍和乐于弯弧。慨无谋于肉食,非所望于论都。未深思于五难,先自擅于二端。登Template:ProperNoun而避险,卧Template:ProperNoun而求安。既言多于忌刻,实志勇于刑残。但坐观于时变,本无情于急难。地为黑子,城犹弹丸。其怨则黩,其盟则寒。岂冤禽之能塞海,非愚叟之可移山。况以沴气朝浮,妖精夜殒。赤鸟则三朝夹日,苍云则七重围Template:ProperNoun。亡Template:ProperNoun之岁既穷,入Template:ProperNoun之年斯尽。

  Template:ProperNounTemplate:ProperNoun怒,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun冤。有南风之不竞,值西邻之责言。俄而梯冲乱舞,冀马云屯。栈Template:ProperNoun车于畅毂,沓Template:ProperNoun鼓于Template:ProperNoun。下Template:ProperNoun而连弩,度Template:ProperNoun而横船。虽复Template:ProperNoun有七泽,人称三户。箭不丽于六麋,雷无惊于九虎。辞Template:ProperNoun兮落木,去Template:ProperNoun兮极浦。炽火兮焚旗,贞风兮害蛊。乃使玉轴扬灰,龙文斫柱。Template:ProperNoun余城,Template:ProperNoun故营。徒思箝马之秣,未见烧牛之兵。Template:ProperNoun以毂走,Template:ProperNoun以族行。河无冰而马度,关未晓而鸡鸣。忠臣解骨,君子吞声。Template:ProperNoun望祭之所,Template:ProperNoun伪游之地。荒谷缢于莫敖,Template:ProperNoun囚乎群帅。Template:ProperNoun折拉,鹰鹯批㩌。冤霜夏零,愤泉秋沸。城崩Template:ProperNoun妇之哭,竹染Template:ProperNoun妃之泪。

  水毒Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,山高Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。十里五里,长亭短亭。饥随蛰䴏,暗逐流萤。Template:ProperNoun中水黑,关上泥青。于时瓦解冰泮,风飞电散。浑然千里,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun一乱。雪暗如沙,冰横似岸。逢赴Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,见离家之Template:ProperNoun。莫不闻陇水而掩泣,向关山而长叹。况复君在Template:ProperNoun,妾在清波。石望夫而逾远,山望子而逾多。才人之忆Template:ProperNoun,公主之去Template:ProperNounTemplate:ProperNoun亭有离别之赋,Template:ProperNoun有愁思之歌。别有飘飖Template:ProperNoun,羁旅Template:ProperNounTemplate:ProperNoun生而望反,Template:ProperNoun死而思归。Template:ProperNoun之双凫永去,Template:ProperNoun之一雁空飞。

  昔Template:ProperNoun之中否,乃金陵之祸始。虽借人之外力,实萧墙之内起。拨乱之主忽焉,中兴之宗不祀。伯兮叔兮,同见戮于犹子。Template:ProperNoun鹊飞而玉碎,Template:ProperNoun岸虵生而珠死。鬼火乱于Template:ProperNoun,殇魂惊于Template:ProperNounTemplate:ProperNounTemplate:ProperNoun徙,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun亡。不有所废,其何以昌。Template:ProperNoun之后,遂育于Template:ProperNoun。输我神器,居为让王。天地之大德曰生,圣人之大宝曰位。用无赖之子孙,举江东而全弃。惜天下之一家,遭东南之反气。以Template:ProperNoun而赐Template:ProperNoun,天何为而此醉!

  且夫天道回旋,民生预焉。余烈祖于Template:ProperNoun,始流播于东川。洎余身而七叶,又遭时而北迁。提挈老幼,关河累年。死生契阔,不可问天。况复零落将尽,灵光巍然。日穷于纪,岁将复始。逼切危虑,端忧暮齿。践Template:ProperNoun之神皋,望Template:ProperNoun之贵里。Template:ProperNoun贯于天门,Template:ProperNoun回于地市。幕府大将军之爱客,丞相平津侯之待士。见钟鼎于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,闻弦歌于Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。岂知Template:ProperNoun夜猎,犹是故时将军;Template:ProperNoun布衣,非独思归王子。