今天是2024年6月26日 第26周 星期三

代人,时大变了。

我们生活在大地上,但我们的梦想超越天空。

“User:白龙/Sandbox”的版本间的差异

来自Akarin
跳到导航 跳到搜索
 
第1行: 第1行:
  落去
+
  粵以戊辰之年,建亥之月,大盜移國,{{ProperNoun|金陵}}瓦解。余乃竄身荒谷,公私塗炭。{{ProperNoun|華}}陽奔命,有去無歸,中興道消,窮於甲戌。三日哭於都亭,三年囚於別館。天道周星,物極不反。{{ProperNoun|傅燮}}之但悲身世,無所求生;{{ProperNoun|袁安}}之每念王室,自然流涕。昔{{ProperNoun|桓君山}}之志事,{{ProperNoun|杜元凱}}之生平,竝有著書,咸能自序。{{ProperNoun|潘岳}}之文采,始述家風;{{ProperNoun|陸機}}之詞賦,先陳世德。{{ProperNoun|信}}年始二毛,即逢喪亂,藐是流離,至于暮齒。{{WavyBookMark|燕謌}}遠別,悲不自勝;{{ProperNoun|楚}}老相逢,泣將何及!畏南山之雨,忽踐{{ProperNoun|秦}}庭;讓{{ProperNoun|東海}}之濱,遂{{另|飡|餐}}{{ProperNoun|周}}粟。{{ProperNoun|下亭}}漂泊,{{ProperNoun|{{另|高|臯}}橋}}羈旅,{{ProperNoun|楚}}歌非取樂之方,{{ProperNoun|魯}}酒無忘憂之用。追{{另|為|惟}}此賦,聊以記言,不無危苦之辭,惟以悲哀為主。
 +
 
 +
  日暮途遠,人間何世。將軍一去,大樹飄零;壯士不還,寒風蕭瑟。{{ProperNoun|荊}}璧睨柱,受連城而見欺;載書橫階,捧珠盤而不定。{{ProperNoun|鍾儀}}君子,入就南冠之囚;{{ProperNoun|季孫}}行人,留守{{ProperNoun|西河}}之館。{{ProperNoun|申包胥}}之頓地,碎之以首;{{ProperNoun|蔡威公之}}淚盡,加之以血。{{ProperNoun|釣臺}}移柳,非{{ProperNoun|玉關}}之可望;{{ProperNoun|華亭}}鶴唳,豈{{ProperNoun|河橋}}之可聞。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|孫策}}以天下為三分,眾{{另|裁|才|纔}}一旅;{{ProperNoun|項羽}}用江東之子弟,人惟八千。遂乃分裂山河,宰割天下。豈有百萬義師,一朝卷甲,芟夷斬伐,如草木焉?{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|淮}}無涯岸之阻,亭壁無藩籬之固。頭會箕斂者,合從締交;鉏耰棘矜者,因利乘便。將非江表王氣,終于三百年乎?是知并吞六合,不免{{ProperNoun|軹道}}之災;混一車書,無救{{ProperNoun|平陽}}之禍。嗚呼!山嶽崩頹,既履危亡之運;春秋迭代,必有去故之悲。天意人事, 以悽愴傷心者矣。況复舟檝路窮,星漢非乘槎可上;風飈道阻,{{ProperNoun|蓬萊}}無可到之期。窮者欲達其言,勞者須歌其事。{{ProperNoun|陸士衡}}聞而撫掌,是所甘心;{{ProperNoun|張平子}}見而陋之,固其宜矣。
 +
 
 +
-----
 +
 
 +
  我之掌庾承{{ProperNoun|周}},以世功而為族;經邦佐{{ProperNoun|漢}},用論道而當官。稟{{ProperNoun|嵩}}{{ProperNoun|華}}之玉石,潤{{ProperNoun|河}}{{ProperNoun|洛}}之波瀾。居負{{ProperNoun|洛}}而重世,邑臨河而晏安。逮{{ProperNoun|永嘉}}之艱虞,始中原之乏主。民枕倚於墻壁,路交橫於豺虎。值五馬之南奔,逢三星之東聚。彼凌江而建國,此播遷於吾祖。分{{ProperNoun|南陽}}而賜田,裂{{ProperNoun|東嶽}}而胙土。誅茅{{ProperNoun|宋玉}}之宅,穿徑{{ProperNoun|臨江}}之府。水木交運,山川崩竭。家有直道,人多全節。訓子見於純深,事君彰於義烈。{{ProperNoun|新野}}有生祠之廟,河南有胡書之碣。況乃{{ProperNoun|少微}}真人,天山逸民。階庭空谷,門巷蒲輪。移談講樹,就簡書筠。降生世德,載誕貞臣。文詞高於甲觀,模楷盛於{{ProperNoun|漳}}濱。嗟有道而無鳳,歎非時而有麟。既姦回之{{另|贔|奰}}{{另|匿|逆}},終不悅於仁人。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|王子}}濱{{ProperNoun|洛}}之歲,{{ProperNoun|蘭成}}射策之年,始含香於{{ProperNoun|建禮}},仍矯翼於{{ProperNoun|崇賢}}。游洊雷之講肆,齒明離之冑筵。既傾蠡而酌海,遂側管以窺天。方塘水白,釣渚池圓。侍戎韜於武帳,聽雅曲於文絃。乃解懸而通籍,遂崇文而會武。居笠轂而掌兵,出{{ProperNoun|蘭池}}而典午。論兵於{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|漢}}之君,拭玉於{{ProperNoun|西河}}之主。
 +
 
 +
  于時朝野歡娛,池臺鐘鼓。里為冠蓋,門成{{ProperNoun|鄒}}{{ProperNoun|魯}}。連茂苑於{{ProperNoun|海陵}},跨{{ProperNoun|橫塘}}於江浦。東門則鞭石成橋,南極則鑄銅為柱。樹則園植萬株,竹則家封千戶。西賮浮玉,南琛沒羽。{{ProperNoun|吳}}歈{{ProperNoun|越}}吟,{{ProperNoun|荊}}豔{{ProperNoun|楚}}舞。草木之遇陽春,魚龍之逢風雨。五十年中,江表無事。{{ProperNoun|王歙}}為和親之侯,{{ProperNoun|班超}}為定遠之使。{{ProperNoun|馬武}}無預於甲兵,{{ProperNoun|馮唐}}不論於將帥。豈知山嶽闇然,江湖潛沸。{{ProperNoun|漁陽}}有閭左戍卒,{{ProperNoun|離石}}有將兵都尉。
 +
 
 +
  天子方刪詩書,定禮樂。設{{ProperNoun|重雲}}之講,開士林之學。談劫燼之灰飛,辯常星之夜落。地平{{ProperNoun|魚齒}},城危獸角。臥刁斗於{{ProperNoun|滎陽}},絆龍媒於{{ProperNoun|平樂}}。宰衡以干戈為兒戲,縉紳以清談為廟略。乘漬水而膠船,馭奔駒以朽索。小人則將及水火,君子則方成猨鶴。弊箄不能救鹽池之鹹,阿膠不能止{{ProperNoun|黃河}}之濁。既而魴魚頳尾,四郊多壘。殿狎江鷗,宮鳴野雉。湛盧去國,艅艎失水。見被髮於{{ProperNoun|伊}}川,知百年而為戎矣。
 +
 
 +
  彼姦逆之熾盛,久遊魂而放命。大則有鯨有鯢,小則為梟為獍。負其牛羊之力,凶其水草之性。非玉燭之能調,豈璿璣之可正。值天下之無為,尚有欲於羈縻。飲其琉璃之酒,賞其虎豹之皮。見胡{{另|桐|柯}}於{{ProperNoun|大夏}},識鳥卵於{{ProperNoun|條支}}。豺牙密厲,虺毒潛吹。輕九鼎而欲問,聞三川而遂窺。
 +
 
 +
  始則王子召戎,姦臣介冑。既官政而離逿,遂師言而洩漏。望廷尉之逋囚,反{{ProperNoun|淮}}南之窮寇。飛{{ProperNoun|狄泉}}之蒼鳥,起{{ProperNoun|橫江}}之困獸。地則石鼓鳴山,天則金精動宿。北闕龍吟,東陵麟鬬。爾乃桀黠橫扇,憑陵畿甸。擁{{ProperNoun|狼望}}於黃圖,填{{ProperNoun|盧山}}於赤縣。青袍如草,白馬如練。天子履端廢朝,單于長圍高宴。兩觀當戟,千門受箭。白虹貫日,蒼鷹擊殿。競遭{{ProperNoun|夏臺}}之禍,遂視{{ProperNoun|堯城}}之變。官守無奔問之人,干戚非平戎之戰。{{ProperNoun|陶侃}}則空裝米船,{{ProperNoun|顧榮}}則虛搖羽扇。將軍死綏,路絕重圍。烽隨星落,書逐鳶飛。遂乃{{ProperNoun|韓}}分{{ProperNoun|趙}}裂,鼓臥旗折。失羣班馬,迷輪亂轍。猛士嬰城,謀臣卷舌。{{ProperNoun|昆陽}}之戰象走林,{{ProperNoun|常山}}之陣虵奔穴。五郡則兄弟相悲,三州則父子離別。
 +
 
 +
  護軍慷慨,忠能死節。三世為將,終於此滅。{{ProperNoun|濟陽}}忠壯,身參末將。兄弟三人,義聲俱唱。主辱臣死,名存身喪。狄人歸元,三軍悽愴。尚書多算,守備是長。雲梯可拒,地道能防。有{{ProperNoun|齊}}將之閉壁,無{{ProperNoun|燕}}師之臥墻。大事去矣,人之云亡。{{ProperNoun|申子}}奮發,勇氣咆勃。實總元戎,身先士卒。冑落{{ProperNoun|魚門}},兵填馬窟。屢犯通中,頻遭刮骨。功業夭枉,身名埋沒。或以隼翼鷃披,虎威狐假。霑漬鋒鏑,脂膏原野。兵弱虜彊,城孤氣寡。聞鶴唳而心驚,聽胡笳而淚下。據{{ProperNoun|神亭}}而亡戟,臨{{ProperNoun|橫江}}而棄馬。崩於{{ProperNoun|鉅鹿}}之沙,碎於{{ProperNoun|長平}}之瓦。於是桂林顛覆,長洲麋鹿。潰潰沸騰,茫茫慘黷。天地離阻,人神怨酷。{{ProperNoun|晉}}{{ProperNoun|鄭}}靡依,{{ProperNoun|魯}}{{ProperNoun|衞}}不睦。競動天關,爭回地軸。探雀鷇而未飽,待熊蹯而詎熟。乃有車側郭門,筋懸廟屋。鬼同{{ProperNoun|曹}}社之謀,人有{{ProperNoun|秦}}庭之哭。
 +
 
 +
  余乃假刻璽於關塞,稱使者之詶對。逢{{ProperNoun|鄂}}坂之譏嫌,值{{ProperNoun|耏門}}之征稅。乘白馬而不前,策青騾而轉礙。吹落葉之扁舟,飄長颿於上游。彼鋸牙而勾爪,又巡江而習流。排青龍之戰艦,鬬飛䴏之船樓。{{ProperNoun|張遼}}臨於{{ProperNoun|赤壁}},{{ProperNoun|王濬}}下於{{ProperNoun|巴}}丘。乍風驚而射火,或箭重而回舟。未辨聲於{{ProperNoun|黃蓋}},已先沈於{{ProperNoun|杜侯}}。落帆{{ProperNoun|黃鶴}}之浦,藏船{{ProperNoun|鸚鵡}}之洲。路已分於{{ProperNoun|湘}}{{ProperNoun|漢}},星猶看於{{ProperNoun|斗}}{{ProperNoun|牛}}。若乃{{ProperNoun|陰陵}}失路,{{ProperNoun|釣臺}}斜趣。望赤{{另|岸|壁}}而霑衣,艤{{ProperNoun|烏江}}而不度。{{ProperNoun|雷池}}柵浦,{{ProperNoun|鵲陵}}焚戍。旅舍無烟,巢禽失樹。謂{{ProperNoun|荊}}{{ProperNoun|衡}}之杞梓,庶{{ProperNoun|江}}{{ProperNoun|漢}}之可恃。{{ProperNoun|淮}}海{{ProperNoun|維揚}},三千餘里。過漂渚而寄食,托蘆中而度水。屆于七澤,濱于十死。嗟天保之未定,見殷憂之方始。本不達於危行,又無情於祿仕。謬掌衞於中軍,濫尸丞於御史。
 +
 
 +
  信生世等於{{ProperNoun|龍門}},辭親同於{{ProperNoun|河}}{{ProperNoun|洛}}。奉立身之遺訓,受成書之顧託。昔三世而無慙,今七葉而始落。泣風雨於梁山,惟枯魚之銜索。入欹斜之小徑,掩蓬藋之荒扉。就汀洲之杜若,待蘆葦之單衣。
 +
 
 +
  于時{{ProperNoun|西楚霸王}},劍及{{ProperNoun|繁陽}}。鏖兵金匱,校戰玉堂。蒼鷹赤雀,鐵舳牙檣。沈白馬而誓眾,負黃龍而度{{ProperNoun|湘}}。海潮迎艦,江萍送王。戎車屯于{{ProperNoun|石城}},戈船掩乎{{ProperNoun|淮泗}}。諸侯則{{ProperNoun|鄭伯}}前驅,盟主則{{ProperNoun|荀罃}}暮至。剖巢燻穴,奔魑走魅。埋{{ProperNoun|長狄}}於{{ProperNoun|駒門}},斬{{ProperNoun|蚩尤}}於{{ProperNoun|中冀}}。然腹為燈,飲頭為器。直虹貫壘,長星屬地。昔之虎據龍盤,加以黃旗紫氣,莫不隨狐兔而窟穴,與風塵而殄瘁。
 +
 
 +
  西瞻{{ProperNoun|博望}},北臨{{ProperNoun|玄圃}}。月榭風臺,池平樹古。倚弓於玉女牕扉,繫馬於鳳凰樓柱。{{ProperNoun|仁壽}}之鏡徒懸,{{ProperNoun|茂陵}}之書空聚。若夫立德立言,謨明夤亮。聲超於繫表,道高於{{ProperNoun|河上}}。既不遇於{{ProperNoun|浮丘}},遂無言於{{ProperNoun|師曠}}。指愛子而託人,知西陵而誰望。非無北闕之兵,猶有雲臺之仗。司徒之表裏經綸,{{ProperNoun|狐偃}}之惟王實勤。橫琱戈而對霸主,執金鼓而問賊臣。平{{ProperNoun|吳}}之功,壯於{{ProperNoun|杜元凱}};王室是賴,深於{{ProperNoun|溫太真}}。始則地名{{ProperNoun|全節}},終以山稱{{ProperNoun|枉人}}。{{ProperNoun|南陽}}校書,去之已遠。{{ProperNoun|上蔡}}逐獵,知之 晚。鎮北之負譽矜前,風飈懍然。水神遭箭,山靈見鞭。是以蟄熊傷馬,浮蛟沒船。才子并命,俱非百年。
 +
 
 +
  中宗之夷凶靜亂,大雪冤恥。去{{ProperNoun|代}}邸而承基,遷{{ProperNoun|唐}}郊而纂祀。反舊章於{{ProperNoun|司隸}},歸餘風於{{ProperNoun|正始}}。沉猜則方逞其欲,藏疾則自矜於己。天下之事沒焉,諸侯之心搖矣。既而{{ProperNoun|齊}}交北絕,{{ProperNoun|秦}}患西起。況背關而懷{{ProperNoun|楚}},異端委而開{{ProperNoun|吳}}。驅{{ProperNoun|綠林}}之散卒,拒{{ProperNoun|驪山}}之叛徒。營軍梁{{ProperNoun|溠}},蒐乘{{ProperNoun|巴}}{{ProperNoun|渝}}。問諸淫昏之鬼,求諸厭劾之巫。{{ProperNoun|荊門}}遭{{ProperNoun|廩延}}之戮,{{ProperNoun|夏{{另|首|口}}}}濫{{ProperNoun|逵泉}}之誅。蔑因親於教愛,忍和樂於彎弧。慨無謀於肉食,非所望於論都。未深思於五難,先自擅於二端。登{{ProperNoun|陽城}}而避險,臥{{ProperNoun|{{另|底|砥}}柱}}而求安。既言多於忌刻,實志勇於刑殘。但坐觀於時變,本無情於急難。地為黑子,城猶彈丸。其怨則黷,其盟則寒。豈冤禽之能塞海,非愚叟之可移山。況以沴氣朝浮,妖精夜殞。赤鳥則三朝夾日,蒼雲則七重圍{{ProperNoun|軫}}。亡{{ProperNoun|吳}}之歲既窮,入{{ProperNoun|郢}}之年斯盡。
 +
 
 +
  {{ProperNoun|周}}含{{ProperNoun|鄭}}怒,{{ProperNoun|楚}}結{{ProperNoun|秦}}冤。有南風之不競,值西鄰之責言。俄而梯衝亂舞,冀馬雲屯。棧{{ProperNoun|秦}}車於暢轂,沓{{ProperNoun|漢}}鼓於{{ProperNoun|雷門}}。下{{ProperNoun|陳倉}}而連弩,度{{ProperNoun|臨晉}}而橫船。雖復{{ProperNoun|楚}}有七澤,人稱三戶。箭不麗於六麋,雷無驚於九虎。辭{{ProperNoun|洞庭}}兮 木,去{{ProperNoun|涔陽}}兮極浦。熾火兮焚旗,貞風兮害蠱。乃使玉軸揚灰,龍文斫柱。{{ProperNoun|下江}}餘城,{{ProperNoun|長林}}故營。徒思箝馬之秣,未見燒牛之兵。{{ProperNoun|章曼支}}以轂走,{{ProperNoun|宮之奇}}以族行。河無冰而馬度,關未曉而雞鳴。忠臣解骨,君子吞聲。{{ProperNoun|章華}}望祭之所,{{ProperNoun|雲夢}}偽遊之地。荒谷縊於莫敖,{{ProperNoun|冶父}}囚乎羣帥。{{ProperNoun|硎阱}}摺拉,鷹鸇批㩌。冤霜夏零,憤泉秋沸。城崩{{ProperNoun|杞}}婦之哭,竹染{{ProperNoun|湘}}妃之淚。
 +
 
 +
  水毒{{ProperNoun|秦}}{{ProperNoun|涇}},山高{{ProperNoun|趙}}{{ProperNoun|陘}}。十里五里,長亭短亭。饑隨蟄䴏,闇逐流螢。{{ProperNoun|秦}}中水黑,關上泥青。于時瓦解冰泮,風飛電散。渾然千里,{{ProperNoun|淄}}{{ProperNoun|澠}}一亂。雪暗如沙,冰橫似岸。逢赴{{ProperNoun|洛}}之{{ProperNoun|陸機}},見離家之{{ProperNoun|王粲}}。莫不聞隴水而掩泣,向關山而長歎。況復君在{{ProperNoun|交河}},妾在清波。石望夫而逾遠,山望子而逾多。才人之憶{{ProperNoun|代郡}},公主之去{{ProperNoun|清河}}。{{ProperNoun|栩陽}}亭有離別之賦,{{ProperNoun|臨江王}}有愁思之歌。別有飄颻{{ProperNoun|武威}},羈旅{{ProperNoun|金微}}。{{ProperNoun|班超}}生而望反,{{ProperNoun|溫序}}死而思歸。{{ProperNoun|李陵}}之雙鳬永 ,{{ProperNoun|蘇武}}之一鴈空飛。
 +
 
 +
  昔{{ProperNoun|江陵}}之中否,乃金陵之禍始。雖借人之外力,實蕭墻之內起。撥亂之主忽焉,中興之宗不祀。伯兮叔兮,同見戮於猶子。{{ProperNoun|荊山}}鵲飛而玉碎,{{ProperNoun|隨}}岸虵生而珠死。鬼火亂於{{ProperNoun|平林}},殤魂驚於{{ProperNoun|新市}}。{{ProperNoun|梁}}故{{ProperNoun|豐}}徙,{{ProperNoun|楚}}實{{ProperNoun|秦}}亡。不有所廢,其何以昌。{{ProperNoun|有媯}}之後,遂育于{{ProperNoun|姜}}。輸我神器,居為讓王。天地之大德曰生,聖人之大寶曰位。用無賴之子孫,舉江東而全棄。惜天下之一家,遭東南之反氣。以{{ProperNoun|鶉首}}而賜{{ProperNoun|秦}},天何為而此醉!
 +
 
 +
  且夫天道回旋,民生預焉。余烈祖於{{ProperNoun|西晉}},始流播於東川。洎余身而七葉,又遭時而北遷。提挈老幼,關河累年。死生契闊,不可問天。況復零落將盡,靈光巍然。日窮于紀,歲將復始。逼切危慮,端憂暮齒。踐{{ProperNoun|長樂}}之神臯,望{{ProperNoun|宣平}}之貴里。{{ProperNoun|渭水}}貫於天門,{{ProperNoun|驪山}}回於地市。幕府大將軍之愛客,丞相平津侯之待士。見鐘鼎於{{ProperNoun|金}}、{{ProperNoun|張}},聞絃謌於{{ProperNoun|許}}、{{ProperNoun|史}}。豈知{{ProperNoun|灞陵}}夜獵,猶是故時將軍;{{ProperNoun|咸陽}}布衣,非獨思歸王子。

2024年1月1日 (一) 23:04的最新版本

粵以戊辰之年,建亥之月,大盜移國,Template:ProperNoun瓦解。余乃竄身荒谷,公私塗炭。Template:ProperNoun陽奔命,有去無歸,中興道消,窮於甲戌。三日哭於都亭,三年囚於別館。天道周星,物極不反。Template:ProperNoun之但悲身世,無所求生;Template:ProperNoun之每念王室,自然流涕。昔Template:ProperNoun之志事,Template:ProperNoun之生平,竝有著書,咸能自序。Template:ProperNoun之文采,始述家風;Template:ProperNoun之詞賦,先陳世德。Template:ProperNoun年始二毛,即逢喪亂,藐是流離,至于暮齒。Template:WavyBookMark遠別,悲不自勝;Template:ProperNoun老相逢,泣將何及!畏南山之雨,忽踐Template:ProperNoun庭;讓Template:ProperNoun之濱,遂Template:ProperNoun粟。Template:ProperNoun漂泊,Template:ProperNoun羈旅,Template:ProperNoun歌非取樂之方,Template:ProperNoun酒無忘憂之用。追此賦,聊以記言,不無危苦之辭,惟以悲哀為主。

  日暮途遠,人間何世。將軍一去,大樹飄零;壯士不還,寒風蕭瑟。Template:ProperNoun璧睨柱,受連城而見欺;載書橫階,捧珠盤而不定。Template:ProperNoun君子,入就南冠之囚;Template:ProperNoun行人,留守Template:ProperNoun之館。Template:ProperNoun之頓地,碎之以首;Template:ProperNoun淚盡,加之以血。Template:ProperNoun移柳,非Template:ProperNoun之可望;Template:ProperNoun鶴唳,豈Template:ProperNoun之可聞。

  Template:ProperNoun以天下為三分,眾一旅;Template:ProperNoun用江東之子弟,人惟八千。遂乃分裂山河,宰割天下。豈有百萬義師,一朝卷甲,芟夷斬伐,如草木焉?Template:ProperNounTemplate:ProperNoun無涯岸之阻,亭壁無藩籬之固。頭會箕斂者,合從締交;鉏耰棘矜者,因利乘便。將非江表王氣,終于三百年乎?是知并吞六合,不免Template:ProperNoun之災;混一車書,無救Template:ProperNoun之禍。嗚呼!山嶽崩頹,既履危亡之運;春秋迭代,必有去故之悲。天意人事,可以悽愴傷心者矣。況复舟檝路窮,星漢非乘槎可上;風飈道阻,Template:ProperNoun無可到之期。窮者欲達其言,勞者須歌其事。Template:ProperNoun聞而撫掌,是所甘心;Template:ProperNoun見而陋之,固其宜矣。


  我之掌庾承Template:ProperNoun,以世功而為族;經邦佐Template:ProperNoun,用論道而當官。稟Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之玉石,潤Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之波瀾。居負Template:ProperNoun而重世,邑臨河而晏安。逮Template:ProperNoun之艱虞,始中原之乏主。民枕倚於墻壁,路交橫於豺虎。值五馬之南奔,逢三星之東聚。彼凌江而建國,此播遷於吾祖。分Template:ProperNoun而賜田,裂Template:ProperNoun而胙土。誅茅Template:ProperNoun之宅,穿徑Template:ProperNoun之府。水木交運,山川崩竭。家有直道,人多全節。訓子見於純深,事君彰於義烈。Template:ProperNoun有生祠之廟,河南有胡書之碣。況乃Template:ProperNoun真人,天山逸民。階庭空谷,門巷蒲輪。移談講樹,就簡書筠。降生世德,載誕貞臣。文詞高於甲觀,模楷盛於Template:ProperNoun濱。嗟有道而無鳳,歎非時而有麟。既姦回之,終不悅於仁人。

  Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之歲,Template:ProperNoun射策之年,始含香於Template:ProperNoun,仍矯翼於Template:ProperNoun。游洊雷之講肆,齒明離之冑筵。既傾蠡而酌海,遂側管以窺天。方塘水白,釣渚池圓。侍戎韜於武帳,聽雅曲於文絃。乃解懸而通籍,遂崇文而會武。居笠轂而掌兵,出Template:ProperNoun而典午。論兵於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之君,拭玉於Template:ProperNoun之主。

  于時朝野歡娛,池臺鐘鼓。里為冠蓋,門成Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。連茂苑於Template:ProperNoun,跨Template:ProperNoun於江浦。東門則鞭石成橋,南極則鑄銅為柱。樹則園植萬株,竹則家封千戶。西賮浮玉,南琛沒羽。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun吟,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun舞。草木之遇陽春,魚龍之逢風雨。五十年中,江表無事。Template:ProperNoun為和親之侯,Template:ProperNoun為定遠之使。Template:ProperNoun無預於甲兵,Template:ProperNoun不論於將帥。豈知山嶽闇然,江湖潛沸。Template:ProperNoun有閭左戍卒,Template:ProperNoun有將兵都尉。

  天子方刪詩書,定禮樂。設Template:ProperNoun之講,開士林之學。談劫燼之灰飛,辯常星之夜落。地平Template:ProperNoun,城危獸角。臥刁斗於Template:ProperNoun,絆龍媒於Template:ProperNoun。宰衡以干戈為兒戲,縉紳以清談為廟略。乘漬水而膠船,馭奔駒以朽索。小人則將及水火,君子則方成猨鶴。弊箄不能救鹽池之鹹,阿膠不能止Template:ProperNoun之濁。既而魴魚頳尾,四郊多壘。殿狎江鷗,宮鳴野雉。湛盧去國,艅艎失水。見被髮於Template:ProperNoun川,知百年而為戎矣。

  彼姦逆之熾盛,久遊魂而放命。大則有鯨有鯢,小則為梟為獍。負其牛羊之力,凶其水草之性。非玉燭之能調,豈璿璣之可正。值天下之無為,尚有欲於羈縻。飲其琉璃之酒,賞其虎豹之皮。見胡Template:ProperNoun,識鳥卵於Template:ProperNoun。豺牙密厲,虺毒潛吹。輕九鼎而欲問,聞三川而遂窺。

  始則王子召戎,姦臣介冑。既官政而離逿,遂師言而洩漏。望廷尉之逋囚,反Template:ProperNoun南之窮寇。飛Template:ProperNoun之蒼鳥,起Template:ProperNoun之困獸。地則石鼓鳴山,天則金精動宿。北闕龍吟,東陵麟鬬。爾乃桀黠橫扇,憑陵畿甸。擁Template:ProperNoun於黃圖,填Template:ProperNoun於赤縣。青袍如草,白馬如練。天子履端廢朝,單于長圍高宴。兩觀當戟,千門受箭。白虹貫日,蒼鷹擊殿。競遭Template:ProperNoun之禍,遂視Template:ProperNoun之變。官守無奔問之人,干戚非平戎之戰。Template:ProperNoun則空裝米船,Template:ProperNoun則虛搖羽扇。將軍死綏,路絕重圍。烽隨星落,書逐鳶飛。遂乃Template:ProperNounTemplate:ProperNoun裂,鼓臥旗折。失羣班馬,迷輪亂轍。猛士嬰城,謀臣卷舌。Template:ProperNoun之戰象走林,Template:ProperNoun之陣虵奔穴。五郡則兄弟相悲,三州則父子離別。

  護軍慷慨,忠能死節。三世為將,終於此滅。Template:ProperNoun忠壯,身參末將。兄弟三人,義聲俱唱。主辱臣死,名存身喪。狄人歸元,三軍悽愴。尚書多算,守備是長。雲梯可拒,地道能防。有Template:ProperNoun將之閉壁,無Template:ProperNoun師之臥墻。大事去矣,人之云亡。Template:ProperNoun奮發,勇氣咆勃。實總元戎,身先士卒。冑落Template:ProperNoun,兵填馬窟。屢犯通中,頻遭刮骨。功業夭枉,身名埋沒。或以隼翼鷃披,虎威狐假。霑漬鋒鏑,脂膏原野。兵弱虜彊,城孤氣寡。聞鶴唳而心驚,聽胡笳而淚下。據Template:ProperNoun而亡戟,臨Template:ProperNoun而棄馬。崩於Template:ProperNoun之沙,碎於Template:ProperNoun之瓦。於是桂林顛覆,長洲麋鹿。潰潰沸騰,茫茫慘黷。天地離阻,人神怨酷。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun靡依,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun不睦。競動天關,爭回地軸。探雀鷇而未飽,待熊蹯而詎熟。乃有車側郭門,筋懸廟屋。鬼同Template:ProperNoun社之謀,人有Template:ProperNoun庭之哭。

  余乃假刻璽於關塞,稱使者之詶對。逢Template:ProperNoun坂之譏嫌,值Template:ProperNoun之征稅。乘白馬而不前,策青騾而轉礙。吹落葉之扁舟,飄長颿於上游。彼鋸牙而勾爪,又巡江而習流。排青龍之戰艦,鬬飛䴏之船樓。Template:ProperNoun臨於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun下於Template:ProperNoun丘。乍風驚而射火,或箭重而回舟。未辨聲於Template:ProperNoun,已先沈於Template:ProperNoun。落帆Template:ProperNoun之浦,藏船Template:ProperNoun之洲。路已分於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,星猶看於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。若乃Template:ProperNoun失路,Template:ProperNoun斜趣。望赤而霑衣,艤Template:ProperNoun而不度。Template:ProperNoun柵浦,Template:ProperNoun焚戍。旅舍無烟,巢禽失樹。謂Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之杞梓,庶Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之可恃。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,三千餘里。過漂渚而寄食,托蘆中而度水。屆于七澤,濱于十死。嗟天保之未定,見殷憂之方始。本不達於危行,又無情於祿仕。謬掌衞於中軍,濫尸丞於御史。

  信生世等於Template:ProperNoun,辭親同於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。奉立身之遺訓,受成書之顧託。昔三世而無慙,今七葉而始落。泣風雨於梁山,惟枯魚之銜索。入欹斜之小徑,掩蓬藋之荒扉。就汀洲之杜若,待蘆葦之單衣。

  于時Template:ProperNoun,劍及Template:ProperNoun。鏖兵金匱,校戰玉堂。蒼鷹赤雀,鐵舳牙檣。沈白馬而誓眾,負黃龍而度Template:ProperNoun。海潮迎艦,江萍送王。戎車屯于Template:ProperNoun,戈船掩乎Template:ProperNoun。諸侯則Template:ProperNoun前驅,盟主則Template:ProperNoun暮至。剖巢燻穴,奔魑走魅。埋Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,斬Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。然腹為燈,飲頭為器。直虹貫壘,長星屬地。昔之虎據龍盤,加以黃旗紫氣,莫不隨狐兔而窟穴,與風塵而殄瘁。

  西瞻Template:ProperNoun,北臨Template:ProperNoun。月榭風臺,池平樹古。倚弓於玉女牕扉,繫馬於鳳凰樓柱。Template:ProperNoun之鏡徒懸,Template:ProperNoun之書空聚。若夫立德立言,謨明夤亮。聲超於繫表,道高於Template:ProperNoun。既不遇於Template:ProperNoun,遂無言於Template:ProperNoun。指愛子而託人,知西陵而誰望。非無北闕之兵,猶有雲臺之仗。司徒之表裏經綸,Template:ProperNoun之惟王實勤。橫琱戈而對霸主,執金鼓而問賊臣。平Template:ProperNoun之功,壯於Template:ProperNoun;王室是賴,深於Template:ProperNoun。始則地名Template:ProperNoun,終以山稱Template:ProperNounTemplate:ProperNoun校書,去之已遠。Template:ProperNoun逐獵,知之何晚。鎮北之負譽矜前,風飈懍然。水神遭箭,山靈見鞭。是以蟄熊傷馬,浮蛟沒船。才子并命,俱非百年。

  中宗之夷凶靜亂,大雪冤恥。去Template:ProperNoun邸而承基,遷Template:ProperNoun郊而纂祀。反舊章於Template:ProperNoun,歸餘風於Template:ProperNoun。沉猜則方逞其欲,藏疾則自矜於己。天下之事沒焉,諸侯之心搖矣。既而Template:ProperNoun交北絕,Template:ProperNoun患西起。況背關而懷Template:ProperNoun,異端委而開Template:ProperNoun。驅Template:ProperNoun之散卒,拒Template:ProperNoun之叛徒。營軍梁Template:ProperNoun,蒐乘Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。問諸淫昏之鬼,求諸厭劾之巫。Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之戮,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun之誅。蔑因親於教愛,忍和樂於彎弧。慨無謀於肉食,非所望於論都。未深思於五難,先自擅於二端。登Template:ProperNoun而避險,臥Template:ProperNoun而求安。既言多於忌刻,實志勇於刑殘。但坐觀於時變,本無情於急難。地為黑子,城猶彈丸。其怨則黷,其盟則寒。豈冤禽之能塞海,非愚叟之可移山。況以沴氣朝浮,妖精夜殞。赤鳥則三朝夾日,蒼雲則七重圍Template:ProperNoun。亡Template:ProperNoun之歲既窮,入Template:ProperNoun之年斯盡。

  Template:ProperNounTemplate:ProperNoun怒,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun冤。有南風之不競,值西鄰之責言。俄而梯衝亂舞,冀馬雲屯。棧Template:ProperNoun車於暢轂,沓Template:ProperNoun鼓於Template:ProperNoun。下Template:ProperNoun而連弩,度Template:ProperNoun而橫船。雖復Template:ProperNoun有七澤,人稱三戶。箭不麗於六麋,雷無驚於九虎。辭Template:ProperNoun兮落木,去Template:ProperNoun兮極浦。熾火兮焚旗,貞風兮害蠱。乃使玉軸揚灰,龍文斫柱。Template:ProperNoun餘城,Template:ProperNoun故營。徒思箝馬之秣,未見燒牛之兵。Template:ProperNoun以轂走,Template:ProperNoun以族行。河無冰而馬度,關未曉而雞鳴。忠臣解骨,君子吞聲。Template:ProperNoun望祭之所,Template:ProperNoun偽遊之地。荒谷縊於莫敖,Template:ProperNoun囚乎羣帥。Template:ProperNoun摺拉,鷹鸇批㩌。冤霜夏零,憤泉秋沸。城崩Template:ProperNoun婦之哭,竹染Template:ProperNoun妃之淚。

  水毒Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,山高Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。十里五里,長亭短亭。饑隨蟄䴏,闇逐流螢。Template:ProperNoun中水黑,關上泥青。于時瓦解冰泮,風飛電散。渾然千里,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun一亂。雪暗如沙,冰橫似岸。逢赴Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,見離家之Template:ProperNoun。莫不聞隴水而掩泣,向關山而長歎。況復君在Template:ProperNoun,妾在清波。石望夫而逾遠,山望子而逾多。才人之憶Template:ProperNoun,公主之去Template:ProperNounTemplate:ProperNoun亭有離別之賦,Template:ProperNoun有愁思之歌。別有飄颻Template:ProperNoun,羈旅Template:ProperNounTemplate:ProperNoun生而望反,Template:ProperNoun死而思歸。Template:ProperNoun之雙鳬永去,Template:ProperNoun之一鴈空飛。

  昔Template:ProperNoun之中否,乃金陵之禍始。雖借人之外力,實蕭墻之內起。撥亂之主忽焉,中興之宗不祀。伯兮叔兮,同見戮於猶子。Template:ProperNoun鵲飛而玉碎,Template:ProperNoun岸虵生而珠死。鬼火亂於Template:ProperNoun,殤魂驚於Template:ProperNounTemplate:ProperNounTemplate:ProperNoun徙,Template:ProperNounTemplate:ProperNoun亡。不有所廢,其何以昌。Template:ProperNoun之後,遂育于Template:ProperNoun。輸我神器,居為讓王。天地之大德曰生,聖人之大寶曰位。用無賴之子孫,舉江東而全棄。惜天下之一家,遭東南之反氣。以Template:ProperNoun而賜Template:ProperNoun,天何為而此醉!

  且夫天道回旋,民生預焉。余烈祖於Template:ProperNoun,始流播於東川。洎余身而七葉,又遭時而北遷。提挈老幼,關河累年。死生契闊,不可問天。況復零落將盡,靈光巍然。日窮于紀,歲將復始。逼切危慮,端憂暮齒。踐Template:ProperNoun之神臯,望Template:ProperNoun之貴里。Template:ProperNoun貫於天門,Template:ProperNoun回於地市。幕府大將軍之愛客,丞相平津侯之待士。見鐘鼎於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun,聞絃謌於Template:ProperNounTemplate:ProperNoun。豈知Template:ProperNoun夜獵,猶是故時將軍;Template:ProperNoun布衣,非獨思歸王子。